Ferhadê Içmo – Kurdo!

Kurdo!…..

kengî tê şiyar bibe,

ji xewnên,

par û pêr û do!…….

heta kengî tê binive

li ber awazên,

“Felekê çima te li me wakir“

û axînên bi şewat, bikşîne

di ber pey’vên

stirana “ Derdo “ !……

het kengî…….

wê dergehê serê te

girtîbe,

hember peyva rast û dirist.

lê peyva derew, di dilê te de

weke xurêl û zîwanê,

ji yekê..

dibe sed û dido.!!!!………..

mane vaye,

kerwanê çerxê bîsta,

bi giranî

koça xwe barkir.

û başbazirganê,

çerxê bîst û yekê,

gazî te dike,

serê…. xwe…. rake…. merdo

va… ez hatim

serê xwe rake kurdo !!!….. !!

Kurdo!…..

kurdo bipirse:

çima hetanî îro,

tu maye li paş…..

bi hezarên sala

te qeraşî ji xelkêre dikir,

lê rokê Ji roja..

te ji dil nexwestiye

ku tu bibe xwedî.. aş!!!….

piştî“Saykis û Bîko“mirin,

nû te xwe naskir,

û tu ma mat û şaş. !……

rokê ji roja,

te ji xwe nepirsî:

çima ev laşê min,

dibe tîfil û telaş………

ka li Caldîranê,

te ji kêre nêçîr dikir..!!

te di ber kê de weke mêrxasa

dikir qêrîn û şabaş!……..

dawî……

di navbera, Lozan û Sêfir de,

xelkê li te şikandin,

hetanî bi hestiyên laş!!!!……

erê…….. kurdo..

hîn jî tu dibêje:

sed mixabin,barê min girane.

û berê min,

ketiye kaş!…….

erê….kurdo……

Kurdo…

ji berî ISA de.

li ser riya,

kerwanên hevrêşim.

te xwe kiribû

dergevanekî lewend!….

rokê ji roja,

dilê te nebijiya,

bac û xeracê,

te tazînekir

dest… û…zend!!……..

di peyre….

li ser agirê,

BABA GURGUR,

laşê te şewitî

û xwîna te,

ji xelkêre bibû,

Ronak û Elend. !!……

erê….kurdo….

serî rake û bibîne,

ça….wa….

li ser sînga dayika te

îro avadibin,

ev….. Avbend!!………

ez bi tirsim

tu di nav avêde bimîne,

masîkî rêbar…

yan li ser avê tu bibe,

bazekî revend!!…….

rabe kurdo…

li cîhan seranser…

bûye dîlan,

bûye govend…..

guh ned rondikên SEBA,

guh ned nalînên NEWA,

guh ned..,

giryê Saza

NEHAWEND……..

*Kovara Jîn, hj: 44-43, 2000, şam