EHMEDÊ  HUSEYNÎ :  AXA AXÊ

Dengê min li min vedigere

Axîna min li min vedigere

Çîrok, li ser zimanê çîrokbêjan, mezin dibe

Bager, li ser devê rê,  diweste..

Rûyê te mîna kavilan xemgîn e

Kenê te şkestî û êşeke kevnar di dil de

Bîranîna te li min vedigere

Xwîna te dengvedaneke sor e li min digere…

Xwîna te rengvedaneke kor e bi çavê min digire..

Giriyê te ji şevbuhêrkên bêrîkirinê vedigere

Neynikên axê li sînoran vedigerin

Baraan dibare ji ahenga ewran vedigere..

Dilê min jî, wekî çûkekî perşkestî

Li hêlîna kenê te yê westiyayî, vedigere..