Ehmedê Huseynî xwîna xwe dike hibr û pê helbestê dinivîse

RÊNAS JIYAN:

Helbestkar Ehmedê Huseynî, xwîna xwe ji xwe re dike hibr û pê helbestê dinivîse.

Bêguman ew, lûtkeyeke ji lûtkeyên helbesta Kurmancî ye.

Li zozanên lîteraturê digere îmaj û têmayên esîl û destpênebûyî ji bo me kom dike û xelatî me dike.

Heke em wî nexwînin em ê tahma bilindahiyê nizanibim…

Ji dêvila avê bi xwînê stiraye herriya kerpîçê poetîkaya xwe.

Qederek e ji bo me, ji fezayê pengiziye dinyaya me û ecacokên dil û hiş radike di ruhê me de.

Hêjayî herf bi herf xwendinê.

Di paxila xwe de rastiya kevokên serjêkirî û kesera jinên kirasên hûçik lixwekirî vedişêre.

Hezkirinên wî di bedewiya avê de ne. Janeke berdûş û bejî ye çîroka wî.

Encax bêrî dikare wî bi nav bike; çirûsk  dikare wî vebêje.

Yên weke wî, di heyatê de ji bextewariyê jî hindiktir in. Ê wî bêtir mirin lê dike.

Girî heq dike; lixwexistin û sînghedimandina pîrekên xweşik jî heq dike û hevaltiya bi mirinê re jî heq dike.

Weke çirûskîstekî ez emrê wî pîroz dikim.

2005